Artykuł
Do 30 kwietnia br. trzeba sprawdzić i skorygować dokumenty rozliczeniowe złożone w ZUS za 2010 r.
Płatnicy składek mają obowiązek sprawdzić do końca kwietnia 2011 r., czy dane zawarte w imiennych raportach miesięcznych przekazanych do ZUS za 2010 r. są prawidłowe. Jeśli w tych raportach zostały wykazane nieprawidłowe informacje, płatnik musi złożyć w ZUS komplet korygujący - tj. poprawnie wypełniony raport wraz z deklaracją rozliczeniową.
Wobec płatnika składek albo osoby zobowiązanej do działania w jego imieniu, którzy nie wywiążą się z obowiązku sprawdzenia dokumentów rozliczeniowych za ubiegły rok w terminie do końca kwietnia br. i nie poprawią tych dokumentów, mimo że zachodzi taka potrzeba, ZUS może wnioskować do sądu o wymierzenie kary grzywny w wysokości do 5000 zł. Taka sama kara może być nałożona na płatnika, który nie zgłasza wymaganych ustawą danych (w tym danych korygujących) lub zgłasza nieprawdziwe dane (art. 98 ustawy systemowej).
Ogólne zasady sporządzania korekt
Płatnik składek ma obowiązek złożenia korekty dokumentów rozliczeniowych w każdym przypadku, gdy wystąpiła konieczność korekty danych w tych dokumentach, stwierdzona przez niego we własnym zakresie lub przez ZUS. Oznacza to, że sporządza dokumenty korygujące na bieżąco, gdy okażą się nieprawidłowe (art. 41 ust. 6 ustawy systemowej).
Jeśli błąd w raporcie polega na tym, że zaniżono albo zawyżono podstawę wymiaru składek, raport ten należy skorygować, gdy różnica przekracza 2,20 zł. Raport należy skorygować zawsze - nawet jeśli różnica w podstawie wymiaru składek nie przekracza 2,20 zł - tylko wtedy, gdy podstawą wymiaru składek jest kwota zadeklarowana, np. gdy raport został złożony za zleceniobiorcę, za którego składki są opłacane od podstawy wymiaru w wysokości minimalnego wynagrodzenia (art. 41 ust. 6a i 6b w związku z art. 18 ust. 7 ustawy systemowej).
WAŻNE!
Nie należy korygować raportu, gdy różnica między prawidłową a błędną podstawą wymiaru składek nie przekracza 2,20 zł, chyba że podstawą jest kwota zadeklarowana.
