Kiedy pracodawca jest zwolniony z opłacania składek na Fundusz Pracy

Składki na FP z własnych środków finansują pracodawcy - płatnicy składek za osoby ubezpieczone. Płatnicy naliczają składki na FP i wpłacają na rachunek ZUS, który z kolei przekazuje składki do wyodrębnionego funduszu. Składki na FP płatnicy opłacają obowiązkowo w okresie trwania obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych.

Płatnik nie nalicza i nie opłaca składek na FP za okres, w którym nie istniał obowiązek obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych. Również w okresie trwania dobrowolnych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych płatnik nie nalicza składek na FP.

PRZYKŁAD

Firma produkcyjna ABC zatrudnia zleceniobiorcę - portiera, który równocześnie jest zatrudniony w innym zakładzie pracy na podstawie umowy o pracę. Z umowy o pracę zleceniobiorca otrzymuje stałe wynagrodzenie w wysokości 3000 zł miesięczne. Zleceniobiorca z tytułu umowy zlecenia zgłosił się do dobrowolnych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych. W tym przypadku, mimo że zleceniobiorca podlega ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, zleceniodawca od przychodów z umowy zlecenia nie nalicza składki na FP. Umowa zlecenia jest tytułem do dobrowolnych, a nie obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych.

Podstawa wymiaru składek na FP

Płatnik składek przy ustalaniu obowiązku opłacania składki na FP bierze pod uwagę nie tylko obowiązek ubezpieczeń emerytalnego i rentowych, ale również wysokość podstawy wymiaru składek na te ubezpieczenia. Podstawą naliczenia składki na FP jest kwota, która stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Płatnik nie ogranicza podstawy wymiaru składki na FP do 30-krotności prognozowanego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej. W 2009 r. kwota ograniczenia wynosi 95 790 zł. Do tej wysokości płatnik nalicza składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (art. 19 ust. 3 ustawy systemowej).