Kiedy rozwiązanie umowy za porozumieniem stron jest bezskuteczne?, sygn. I PKN 156/01

Katarzyna T. była zatrudniona u strony pozwanej od 1 lutego 1996 r., początkowo na podstawie umowy o pracę na czas określony, a od 1 czerwca 1996 r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pracownika działu zaopatrzenia wewnętrznego. W związku z nieobecnością powódki w pracy 12 sierpnia 1998 r., jej bezpośredni przełożony Marek K. grożąc zwolnieniem z pracy nakazał Katarzynie T. złożyć podanie o rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron. Powódka, będąc pod wpływem psychicznego przymusu, jak również pod wpływem błędu co do oceny swojej sytuacji jako pracownicy i przysługujących jej uprawnień, w zdenerwowaniu złożyła żądane oświadczenie woli. Katarzyna T. była wówczas w 7. tygodniu ciąży, czego nie była świadoma.