Odpoczynek tygodniowy i jego udzielanie

Piotr Ciborski

ekspert ds. prawa pracy, wykładowca

Pracownikowi przysługuje w każdym tygodniu prawo do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku, obejmującego co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego (art. 133 § 1 Kodeksu pracy). Tygodniowy nieprzerwany odpoczynek może obejmować mniejszą liczbę godzin, nie może być jednak krótszy niż 24 godziny w przypadku:

● pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy, do których zalicza się osoby kierujące jednoosobowo zakładem pracy i ich zastępców lub osoby wchodzące w skład kolegialnego organu zarządzającego, np. członkowie zarządu spółki oraz głównych księgowych;

● konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii oraz

● w przypadku zmiany pory wykonywania pracy przez pracownika w związku z jego przejściem na inną zmianę, zgodnie z ustalonym rozkładem czasu pracy.

PODSTAWA PRAWNA

● Ustawa z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) - art. 129 § 3 pkt 2 - art. 133,

● Ustawa z 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 ze zm.) - art. 151³, art. 32jb.

Odpoczynek tygodniowy powinien przypadać w niedzielę. Przy czym niedziela obejmuje 24 kolejne godziny poczynając od godziny 6.00 w tym dniu, chyba że u danego pracodawcy została ustalona inna godzina (art. 151 § 2 Kodeksu pracy). W przypadkach pracy dozwolonej w niedzielę odpoczynek może przypadać w innym dniu niż niedziela.