EMERYTURA W NIŻSZYM WIEKU

Piotr Żukowski

"Piotr Żukowski - Doradztwo prawne"

w zatrudnienie pracowników w szczególnych warunkach i w szczególnym charakterze

w warunki nabycia emerytury

Praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wiąże się z uprzywilejowaniem w zakresie nabywania przez ubezpieczonych uprawnień emerytalnych.

Ustawa z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (DzU z 2009 r. nr 153, poz. 1227 ze zm. - zwana dalej ustawą emerytalną) różnicuje sytuację osób wykonujących pracę w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze urodzonych po 31 grudnia 1948 r. oraz tych urodzonych przed 1 stycznia 1949 r.

Dla osób należących do pierwszej ze wspomnianych grup zostały ustanowione, zgodnie z dyspozycją art. 24 ust. 2 ustawy emerytalnej, emerytury pomostowe. Są one uregulowane w ustawie z 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (DzU nr 237, poz. 1656).

Jeżeli zaś chodzi o osoby urodzone przed 1 stycznia 1949 r., to co do zasady przysługuje im emerytura, gdy spełniły łącznie następujące warunki: osiągnęły wiek emerytalny wynoszący co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn oraz mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn (art. 27 ustawy emerytalnej).

Szczególna sytuacja prawna ubezpieczonych będących pracownikami, którzy byli zatrudnieni w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, wyraża się w tym, że przysługuje im emerytura w niższym wieku. Granica ta nie jest dla wszystkich pracowników jednolita. Wiek, w którym poszczególne kategorie osób zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze mogą przejść na omawianą emeryturę, sprecyzowany jest w rozporządzeniu Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (DzU nr 8, poz. 43 ze zm. - zwanym dalej rozporządzeniem).