Odpowiedzialność pracownika za nierozliczenie się z pobranej gotówki

Ryszard Sadlik

sędzia Sądu Okręgowego w Kielcach

Do pracownika, który nie rozliczył się z pobranej gotówki, znajdują zastosowanie przepisy określające odpowiedzialność za mienie powierzone (art. 124-127 k.p.), które istotnie różnią się od ogólnych zasad odpowiedzialności pracowników za szkody wyrządzone pracodawcom.

Powierzenie pieniędzy

Na zastosowanie tych przepisów do pracowników pobierających pieniądze od kontrahentów pracodawców, wskazywał także Sąd Najwyższy w wyroku z 14 grudnia 2000 r., podnosząc, że podstawę prawną odpowiedzialności pracownika, który nie rozliczył się z pobranej od odbiorców gotówki za dostarczony towar, stanowi art. 124 k.p. (I PKN 157/00). Podobnie zauważył Sąd Najwyższy w wyroku z 14 maja 1998 r., stwierdzając, że pobranie przez pracownika należności za dostarczony odbiorcy towar jest powierzeniem mienia (I PKN 129/98). Takie określenie odpowiedzialności pracownika wynika z tego, że przedmiotem powierzenia może być mienie pracodawcy zarówno znajdujące się w jego posiadaniu w chwili dokonywania tej czynności, jak i będące w dyspozycji innych podmiotów (np. jego kontrahentów). Potwierdzenie przez pracownika pobrania określonej kwoty przeznaczonej dla pracodawcy stanowi dowód na przyjęcie mienia pracodawcy oraz skutkuje powstaniem obowiązku rozliczenia się z tego mienia. Zdaniem Sądu Najwyższego, pobranie przez pracownika pieniędzy za towar należący do pracodawcy jest równoznaczne z ich powierzeniem pracownikowi odpowiedzialnemu materialnie. Takie przypadki określane są jako wtórne powierzenie mienia (wyrok SN z 18 grudnia 2001 r., I PKN 757/00).