ROZLICZANIE PODATKU DOCHODOWEGO OD PRACOWNIKÓW

Dorota Barska-Baranowska

● zwolnienia podatkowe

● pracodawca jako płatnik

● rozliczenie i deklaracje podatkowe

Pracodawca zobowiązany jest w stosunku do pracownika nie tylko do wypłaty wynagrodzenia za pracę. Jest on również płatnikiem składek ZUS oraz podatku dochodowego. Musi więc dokonywać rozliczenia wynagrodzenia pod kątem podatkowym oraz odprowadzać comiesięczne zaliczki na podatek dochodowy.

Po stronie pracodawcy leży wiele obowiązków związanych z rozliczaniem wynagrodzeń pracowników, w tym podatku dochodowego.

Do obowiązków tych zaliczamy:

● prowadzenie odpowiedniej dokumentacji,

● zebranie oświadczeń od pracowników,

● obliczenie podatku uwzględniającego koszty uzyskania przychodu,

● obliczenie składki ZUS,

● potrącenie kwoty wolnej od podatku i odpowiedniej stawki podatku.

Problematyczne również mogą się okazać kwestie kwalifikowania przychodów do opodatkowania lub nie w zależności od tego, czy przychód (świadczenie) zawiera się w katalogu przychodów opodatkowanych.

Źródła przychodów pracowniczych

W rozdziale drugim ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (DzU z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.; zwana dalej ustawą podatkową) definiuje wszystkie źródła przychodów na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych.

Źródłami przychodów są m.in. (art. 10 ust. 1 ustawy podatkowej):

● stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy,

● członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną,

● praca nakładcza,

● emerytura lub renta.

Ustawa podatkowa definiuje przychody z wykonywanej pracy, którymi są przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy. Na przychody składają się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń (art. 12 ustawy podatkowej).