Częste choroby pracownika powodem wypowiedzenia

Nieprzewidziane, długotrwałe i powtarzające się nieobecności pracownika w pracy, wymagające podejmowania przez pracodawcę działań natury organizacyjnej (wyznaczenia zastępstw) i pociągające za sobą wydatki na zatrudnienie pracowników w godzinach nadliczbowych lub innych osób na podstawie umów zlecenia, są uzasadnioną przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę, chociażby były niezawinione przez pracownika i formalnie usprawiedliwione. Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z 4 grudnia 1997 r., (I PKN 422/97, OSNAP 1998/20 /600). Przepisy prawa pracy nie katalogują wprawdzie przyczyn wypowiedzenia, pozostawiając ich zasadność in concreto ocenie sądu, jednak nie ulega wątpliwości, że pracodawca, wypowiadając umowę o pracę, powinien kierować się istotnymi względami, takimi jak polityka racjonalnego zatrudnienia zapewniająca prawidłowe wykonywanie zadań zakładu pracy, należyte wykonywanie obowiązków przez pracownika, przestrzeganie przez niego dyscypliny pracy, wykazywanie inicjatywy oraz troski o zakład. Przyczynę wypowiedzenia mogą stanowić również okoliczności niezależne od pracownika, jeżeli przemawia za tym uzasadniony interes pracodawcy. Dlatego do takich okoliczności Sąd Najwyższy zaliczył dezorganizującą pracę w zakładzie częstą i długotrwałą usprawiedliwioną nieobecność pracownika z przyczyn zdrowotnych.