Zwolnienia grupowe. Ochrona stosunku pracy

Z powszechnej ochrony stosunku pracy korzysta każdy pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Oznacza to, że wypowiadając taką umowę pracodawca ma obowiązek wskazać obiektywną przyczynę wypowiedzenia.

Poza tą ogólną ochroną wiele grup pracowników korzysta z tzw. szczególnej ochrony przed rozwiązaniem lub wypowiedzeniem umowy z powodu na sytuację życiową (wiek przedemerytalny, ciąża i macierzyństwo), pełnienie dodatkowych funkcji (udział we władzach związku zawodowego, społeczni inspektorzy pracy), pełnienie określonych funkcji w organach samorządowych (lekarze pełniący funkcję z wyboru w organach izb lekarskich, pielęgniarki lub położne pełniące funkcję z wyboru w organach izb pielęgniarek i położnych).

Przeprowadzając zwolnienia pracowników na mocy ustawy o zwolnieniach grupowych pracodawca musi pamiętać o kręgu osób korzystających ze szczególnej ochrony stosunku pracy. Ochrona stosunku pracy polega na wyłączeniu lub ograniczeniu prawa pracodawcy do wypowiedzenia lub rozwiązania umowy o pracę.

• art. 38 k.p. nakazującego pracodawcy przeprowadzanie konsultacji związkowej,

• art. 41 k.p. zakazującego wypowiadania umów o pracę w okresach usprawiedliwionej nieobecności w pracy,

• przepisów odrębnych dotyczących szczególnej ochrony pracowników przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem stosunku pracy, z wyłączeniem grup wymienionych w ustawie o zwolnieniach grupowych.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o zwolnieniach grupowych w razie niezawarcia porozumienia między pracodawcą a zakładowymi organizacjami związkowymi, przy wypowiadaniu pracownikom umów o pracę, jak również dotychczasowych warunków pracy i płacy, pracodawca ma obowiązek przeprowadzenia konsultacji związkowej zgodnie z art. 38 k.p.