Na emeryturze i zamiast emerytury. Wysokość emerytuty

Ustawa o emeryturach i rentach z FUS wprowadziła zasadniczo dwa sposoby obliczania emerytury.

Pierwszy sposób ustalania wysokości emerytury wynika z art. 53 tej ustawy i według niego ustalana będzie wysokość emerytury dla ubezpieczonych urodzonych przed 1 stycznia 1949 r. oraz dla tych ubezpieczonych ze średniej grupy wiekowej (urodzonych po 31 grudnia 1948 r., a przed 1 stycznia 1969 r.), którzy zachowują uprawnienia do emerytury na zasadach obowiązujących do 31 grudnia 1998 r.

Drugi z nich określony został w art. 26 ustawy i przewidziany jest dla ustalania wysokości emerytury przysługującej ubezpieczonym urodzonym po 31 grudnia 1948 r., którzy nabywają prawo do nowej emerytury (po osiągnięciu wieku emerytalnego, wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn). Drugi z tych sposobów omówimy w dalszej części opracowania.

Na wysokość emerytury składa się tzw. część socjalna, jednakowa dla wszystkich i wynosząca 24% kwoty bazowej oraz część zależna od długości stażu pracy i od wysokości przychodów (wynagrodzeń lub dochodów), służących do obliczenia podstawy wymiaru emerytury.

Część zależna od stażu pracy wynosi:

• po 1,3% podstawy wymiaru emerytury za każdy rok okresów składkowych,