NOWE OBOWIĄZKI PRACODAWCY

W celu poprawy warunków zatrudnienia i pracy Unia Europejska wprowadza odpowiednie dyrektywy. Wśród nich można wymienić dwie kategorie: dyrektywy rynku wewnętrznego i dyrektywy socjalne.

Dyrektywy rynku wewnętrznego wymagają pełnej harmonizacji z przepisami prawa obowiązującymi w krajach członkowskich Unii Europejskiej, natomiast dyrektywy socjalne wprowadzają tylko minimalne wymagania w zakresie, którego dotyczą. Wśród dyrektyw socjalnych kluczowe miejsce zajmuje Dyrektywa Rady (89/391/EWG) z 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy. Jest to tzw. dyrektywa ramowa. Ustanawia ona ogólne zasady postępowania w dziedzinie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracy. Z dyrektywy tej wynikają dyrektywy szczegółowe.

Jedną z najważniejszych zasad wynikających z dyrektywy ramowej jest podejście do zagadnień bezpieczeństwa i higieny pracy z większą uwagą, bez wyłącznie ekonomicznego postrzegania obciążenia zakładu kosztami związanymi z wydatkami w tej dziedzinie.

W tym zakresie zawiera ogólne zasady dotyczące ochrony przed zagrożeniami zawodowymi oraz ochrony bezpieczeństwa i zdrowia, eliminacji zagrożeń i czynników sprzyjających powstawaniu wypadków. Reguluje kwestie informowania, konsultacji oraz wyważonego udziału pracowników w sprawach związanych z bhp w zakładzie. Dyrektywa powyższa wskazuje na sprawy szkolenia pracowników i ich przedstawicieli, jak również zawiera ogólne wytyczne odnoszące się do wprowadzenia w życie wymienionych zasad.