Alkohol w czasie pracy

Alkohol w czasie pracy

Joanna Ptak

Jedną z charakterystycznych cech gotowości pracownika do świadczenia pracy jest faktyczna zdolność do jej świadczenia. Pracownik nie pozostaje w gotowości do świadczenia pracy, jeżeli znajduje się w stanie nietrzeźwości. Nie jest wtedy ani fizycznie, ani psychicznie zdolny do wykonywania pracy.

Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z 23 lipca 1987 r. (I PRN 36/87, OSNC 1989/2/32), wynikający z przepisów prawa oraz zasad współżycia społecznego, obowiązek pracownika zachowania trzeźwości w czasie pracy należy do podstawowych obowiązków pracownika i ciąży na pracowniku nie tylko, gdy wykonuje on pracę w siedzibie zakładu pracy, lecz także wtedy, gdy przebywa w jakimkolwiek innym miejscu w czasie przeznaczonym na wykonywanie pracy.

Realizacja pracowniczego obowiązku trzeźwości polega m.in. na pozostawaniu w gotowości do wykonywania pracy w stanie trzeźwości przez cały okres świadczenia pracy.

Dla spożywania alkoholu przez pracownika w czasie pracy nie ma usprawiedliwienia, nawet gdy fakt ten jest tolerowany lub praktykowany przez jego przełożonych. W wyroku z 4 sierpnia 1977 r. (I PRN 101/77, OSP 1978/5/101) Sąd Najwyższy stwierdził, że udział mistrza produkcji w uroczystości zorganizowanej na terenie zakładu pracy i w godzinach pracy, podczas której podlegli mistrzowi pracownicy spożywają alkohol, jest wyrazem akceptacji ze strony mistrza nagannego zachowania się pracowników. Taka postawa mistrza uzasadnia zwolnienie go z pracy w trybie i na zasadach przewidzianych w art. 52 § 1 pkt 1 k.p.