Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
Data publikacji: 2018-06-29

Wypadek w drodze do pracy i z pracy - cz. 1

Bogusław Andrzejczak

Wypadek w drodze do pracy i z pracy (cz. I)

Wypadek w drodze do pracy lub z pracy następuje między mieszkaniem a terenem zakładu pracy. Droga powinna być najkrótsza (lub najdogodniejsza dla pracownika) i nie przerwana. Dopuszcza się przerwę, która jest życiowo uzasadniona.

Ustawa z 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144 ze zm.) w art. 41 używa określenia „droga do pracy lub z pracy” nie precyzując bliżej, o jaką drogę chodzi. Punktem wyjścia do dalszych rozważań nad pojęciem drogi do pracy lub z pracy będzie definicja wypadku w drodze do pracy lub z pracy określona w § 14 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych oraz Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 17 października 1975 r. (Dz.U. Nr 36, poz. 199), w którym uważa się, że wypadek nastąpił w drodze do pracy lub z pracy, jeżeli droga ta była najkrótsza i nie została przerwana. Uważa się, że wypadek nastąpił, mimo że droga została przerwana, jeżeli przerwa była życiowo uzasadniona i jej czas nie przekraczał granic potrzeby. Uważa się, że wypadek nastąpił, gdy droga, nie będąc najkrótszą, była najdogodniejsza dla pracownika ze względów komunikacyjnych.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00