Świadczenia pracodawcy związane z urlopem

Na podstawie ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (zwanej dalej ustawą o ZFŚS) pracodawcy mają ustalone obowiązki socjalne wobec zatrudnianych pracowników. W zależności od liczby pracowników albo tworzą specjalny fundusz - zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, albo wypłacają tzw. świadczenie urlopowe.

Poniżej, w formie pytań i odpowiedzi, prezentujemy najważniejsze zagadnienia dotyczące możliwości ubiegania się o dofinansowanie do wypoczynku w miejscu zatrudnienia oraz zasad przyznawania takich dopłat zarówno w kontekście przepisów regulujących zakładową działalność socjalną, jak i przepisów podatkowych.

Pracodawcy zatrudniający powyżej 20 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy oraz pracodawcy prowadzący gospodarkę finansową na podstawie przepisów ustawy z 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych - obligatoryjnie tworzą zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. Fundusz ten jest podstawowym źródłem finansowania wypoczynku dla osób uprawnionych do korzystania z jego środków, tj. dla pracowników i ich rodzin oraz byłych pracowników - emerytów, rencistów i ich rodzin.

1. Czy pracownicy firmy z większościowym udziałem kapitału zagranicznego, liczącej ponad 150 pracowników, mogą ubiegać się o dopłatę do wypoczynku urlopowego w miejscu zatrudnienia? Nasz pracodawca twierdzi, że jego nie obowiązują przepisy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Przepisy ustawy o ZFŚS dotyczą wszystkich pracodawców działających w Polsce, bez względu na ich formę organizacyjno-prawną i rodzaj reprezentowanej własności. Na podstawie art. 3 ustawy o ZFŚS, pracodawca, który według stanu na dzień 1 stycznia danego roku kalendarzowego zatrudnia powyżej 20 pracowników (w przeliczeniu na pełne etaty) oraz pracodawca, który prowadzi gospodarkę finansową na podstawie ustawy o finansach publicznych - bez względu na liczbę zatrudnianych pracowników, tworzą obligatoryjnie zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.