Opodatkowanie świadczeń z tytułu podróży służbowych w świetle orzecznictwa

Opodatkowanie świadczeń z tytułu podróży służbowych w świetle orzecznictwa

Opodatkowanie przychodów związanych z podróżami służbowymi, jak również możliwość zaliczenia wydatków związanych z podróżami służbowymi pracowników do kosztów uzyskania przychodów pracodawcy było przedmiotem orzecznictwa NSA oraz wyjaśnień Ministerstwa Finansów. Przedstawione w tym artykule stanowiska reprezentują główny trend w orzecznictwie.

Warto przypomnieć, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są diety i inne należności za czas podróży służbowej do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez właściwego ministra. Zgodnie zaś z art. 21 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku są również kwoty otrzymane przez pracowników z tytułu kosztów używania pojazdów samochodowych na potrzeby zakładu pracy w celu odbycia podróży służbowej (jazdy zamiejscowe) – do wysokości nie przekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu określonych w rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z 26 marca 1998 r. w sprawie warunków ustalania i zasad zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów nie będących własnością pracodawcy. Zgodnie zaś z art. 16 ust. 1 pkt 30 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 23 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania przychodu nie uważa się wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby podatnika w celu odbycia podróży służbowej (jazdy zamiejscowe) – w wysokości przekraczającej kwotę ustaloną przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu lub w pełnej wysokości, jeżeli podróż służbowa pracownika nie jest udokumentowana delegacją służbową.