Objęcie wspólników spółki jawnej prowadzących działalność gospodarczą obowiązkiem ubezpieczenia społecznego

W opracowaniu poświęconym krytycznej analizie nowelizacji ustawy z 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, dokonanej w 2002 r., której skutkiem było między innymi objęcie wspólników spółek handlowych obowiązkiem ubezpieczenia społecznego prowadzących działalność gospodarczą, przedstawiłem wraz z uzasadnieniem dwa poglądy, mające istotne znaczenie dla oceny trafności glosowanego orzeczenia Sądu Najwyższego, a zwłaszcza jego tezy. Pierwszy z tych poglądów, wypowiedziany na tle stanu prawnego obowiązującego od 31 maja 1989 r. do 31 grudnia 2000 r., uznawał wspólników spółek jawnych za podlegających obowiązkowi ubezpieczenia społecznego osób prowadzących działalność gospodarczą. Zbieżność tezy wyroku Sądu Najwyższego z 12 maja 2005 r. z przytoczonym poglądem w odniesieniu do wskazanego przedziału czasowego stanowi podstawę do uznania za trafne omawianego orzeczenia w tej części, a w konsekwencji zwalnia także z ponownego przedstawiania argumentów przemawiających za jego przyjęciem. Natomiast drugi z powołanych poglądów, wypowiedziany na tle stanu prawnego obowiązującego od 1 stycznia 2001 r. do 31 grudnia 2002 r., wykluczał możliwość uznania wspólników spółek jawnych za podlegających obowiązkowi ubezpieczenia społecznego osób prowadzących działalność gospodarczą. Rozbieżność tezy wyroku Sądu Najwyższego z 12 maja 2005 r. z przytoczonym poglądem w odniesieniu do wskazanego przedziału czasowego stanowi podstawę do uznania za nietrafne omawianego orzeczenia w tej części, a w konsekwencji uzasadnia podjęcie polemiki z argumentami przemawiającymi za stanowiskiem przyjętym przez Sąd Najwyższy.