Jak prawidłowo zatrudniać cudzoziemców
Pracodawca musi mieć zezwolenie na zatrudnienie cudzoziemca. Istnieje jednak wiele wyjątków od tego wymogu. W Polsce pracę bez zezwolenia mogą podjąć np. pracownicy z krajów Unii Europejskiej. Podejmowanie pracy na zasadach obowiązujących polskich obywateli dotyczy cudzoziemców będących obywatelami państw Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG), które nie są członkami UE, oraz m.in. uchodźców, osób mających zgodę na pobyt tolerowany, zezwolenie na osiedlenie się w Polsce itp.
Kto nie musi mieć zezwolenia na pracę
Prawo do zatrudnienia w Polsce bez zezwolenia mają także obywatele państwa niebędącego stroną umowy o EOG, ale które może korzystać ze swobody przepływu osób na podstawie umowy zawartej przez to państwo ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi. Przykładem takiego państwa jest Szwajcaria. Uprawnienie do wykonywania pracy bez konieczności uzyskiwania zezwolenia dotyczy także osób, które uzyskały ochronę na terytorium Polski. Takimi cudzoziemcami, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, są osoby, którym:
● nadano status uchodźcy,
● udzielono ochrony uzupełniającej,
● udzielono azylu,
● udzielono zgody na pobyt tolerowany,
● udzielono ochrony czasowej.
Taka osoba powinna legitymować się kartą pobytu wydawaną na podstawie ww. przepisów. Wskazani cudzoziemcy - z wyjątkiem osób, którym udzielono azylu - korzystający z ochrony na terytorium RP mają prawo do podejmowania zatrudnienia bez konieczności uzyskiwania zezwolenia na pracę. Prawo do zatrudnienia na zasadach określonych dla Polaków mają również osoby będące dla cudzoziemca - obywatela kraju UE, EOG lub państwa niebędącego członkiem UE lub EOG korzystającego ze swobody przepływu osób:
● członkiem rodziny (osobą pozostającą w związku małżeńskim uznawanym przez prawo polskie lub jego zstępnym - dzieckiem, w tym dzieckiem przysposobionym, wnukiem itp.), ● zstępnym małżonka tego cudzoziemca, w wieku do 21 lat lub pozostającym na utrzymaniu tego cudzoziemca albo jego małżonka, ● wstępnym tego cudzoziemca lub jego małżonka, pozostającym na utrzymaniu tego cudzoziemca lub jego małżonka.