Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
Data publikacji: 2010-11-30

Strata w prawie podatkowym i rachunkowości

W wymiarze finansowym podstawowym celem przedsiębiorcy jest osiągnięcie zysku, czyli nadwyżki przychodów nad poniesionymi nakładami (kosztami). Często jednak jest tak, że mimo poczynionych starań nie udaje się osiągnąć pozytywnego efektu i działalność przynosi stratę. Fakt poniesienia straty ma bezpośredni wpływ na wysokość zobowiązań wobec fiskusa - oznacza bowiem, że nie wystąpił dochód, będący podstawą opodatkowania podatkiem dochodowym. W odróżnieniu od ustawy o rachunkowości, ustawy o podatku dochodowym nie definiują pojęcia straty (chodzi tutaj o pojęcie straty poniesionej w związku z konkretnym, jednostkowym zdarzeniem, a nie o pojęcie straty w roku podatkowym, rozumianej jako nadwyżka kosztów uzyskania przychodów nad samymi przychodami). Możliwość rozliczenia straty podatkowej stanowi jedno z fundamentalnych praw podatnika, mających swój bezpośredni wymiar finansowy. Podatnik ma bowiem prawo obniżyć o wartość straty dochód osiągnięty w okresie kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych. Wysokość obniżenia w każdym z tych lat nie może jednak przekroczyć 50% wartości tej straty.

Stan prawny na 23 listopada 2010 r.

PATRYCJA MIKUŁA, JOANNA GAWROŃSKA, SŁAWOMIR LIŻEWSKI, GRZEGORZ ZIÓŁKOWSKI, ELŻBIETA KOWALSKA, MICHAŁ MODRZEJEWSKI

Opracował MACIEJ MUREK

WYŚLIJ PYTANIE

pgp@infor.pl

W "Poradniku" podpowiadamy Państwu m.in., jak rozliczyć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów stratę ze sprzedaży wierzytelności "własnej", a także wyjaśniamy, czy straty powstałe z tytułu niedoboru zapasów można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Strata według prawa podatkowego i bilansowego

Ustawy o podatkach dochodowych, w przeciwieństwie do ustawy o rachunkowości, nie definiują pojęcia straty. Poniżej prezentujemy wybrane rozbieżności w ujmowaniu strat w prawie podatkowym i bilansowym.

Strata w rachunkowości

Nowelizacje ustaw zarówno o podatku dochodowym, jak i o rachunkowości nie skutkują ujednoliceniem przepisów prawa. Rozbieżności w prawie bilansowym i podatkowym występują w wielu kwestiach, powodując wątpliwości księgowych dotyczące prawidłowego ewidencjonowania poniesionych wydatków. Rozbieżności te powstają w szczególności w zakresie kosztów pozostałych, które - jak wynika z definicji - nie są bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą, oraz strat nadzwyczajnych będących konsekwencją ryzyka związanego z działalnością gospodarczą. Straty nadzwyczajne, zgodnie z ustawą o rachunkowości, to straty powstające na skutek zdarzeń trudnych do przewidzenia, poza działalnością operacyjną jednostki i niezwiązane z ogólnym ryzykiem jej prowadzenia. Straty nadzwyczajne obejmują wartość utraconych składników majątkowych na skutek zdarzeń losowych oraz koszty usuwania skutków tych zdarzeń. Operacje niemające powyższego charakteru, a powszechnie zaliczane do strat nadzwyczajnych, stanowią pozostałe koszty operacyjne. Należy zwrócić uwagę, że jedną z podstawowych cech rachunkowości jest kompletność, która oznacza, iż wszystkie zaistniałe zdarzenia gospodarcze mające związek z daną jednostką muszą znaleźć odzwierciedlenie w jej księgach rachunkowych. W konsekwencji poniesienie wydatku przez jednostkę, niezależnie od kategorii, do której zostanie on zakwalifikowany (strata nadzwyczajna czy pozostały koszt operacyjny), wpływa na wynik finansowy.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00