Praca tymczasowa

Stan prawny na 13 marca 2007 r.

Stefan Dubicki

Strony umowy

Praca tymczasowa jest normowana przez ustawę z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych (Dz.U. nr 166, poz. 1608 z późn. zm.). Ustawa reguluje zasady zatrudniania takich pracowników przez pracodawcę będącego agencją pracy tymczasowej (dalej agencja) oraz zasady kierowania tych pracowników i osób niebędących pracownikami agencji do wykonywania pracy tymczasowej na rzecz pracodawcy użytkownika (dalej użytkownik). Jeżeli firma potrzebuje osoby do pracy, która kwalifikuje się do powierzenia pracownikowi tymczasowemu, może zwrócić się do agencji, podpisać z nią umowę dotyczącą skierowania do pracy i zostać użytkownikiem. Pod kątem prawnym jest to zatem dość ciekawy twór, ponieważ uczestniczą w nim trzy odrębne podmioty, a obowiązki i uprawnienia pracodawcy są rozdzielone między agencję a użytkownika. Agencja przeprowadza rekrutację, biorąc pod uwagę potrzeby użytkownika (korzysta przy tym ze swoich baz danych lub poszukuje odpowiednich kandydatów na rynku). Następnie informuje wybranego kandydata o uzgodnieniach dokonanych z użytkownikiem. Jeśli kandydat będzie zainteresowany - agencja zawiera z nim umowę o pracę na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy. Jeżeli sposób wykonywania pracy u użytkownika nie będzie nosił cech charakterystycznych dla stosunku pracy, agencja może zawrzeć z osobą zainteresowaną umowę cywilnoprawną (o dzieło, zlecenia, agencyjną). Naturalnie, w tym ostatnim wypadku trzeba pamiętać o ewentualnym zarzucie obejścia prawa. Jak stanowi art. 22 § 1 k.p., nie jest dopuszczalne zastąpienie umowy o pracę umową cywilnoprawną przy zachowaniu warunków wykonywania pracy właściwych dla stosunku pracy (podporządkowanie, urlopy, normowany czas pracy, lista obecności itp.). Ignorowanie tego zakazu może zakończyć się w sądzie sprawą o ustalenie, że osoba była pracownikiem.