Podatkowe prawa i obowiązki płatnika

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 2003 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. nr 137, poz. 926 z późn. zm.; ost. zm. Dz.U. z 2003 r. nr 137, poz. 1302), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Definicja płatnika zawarta w Ordynacji podatkowej jest bardzo ogólna, dlatego to przepisy poszczególnych ustaw podatkowych konkretyzują, jakie podmioty mogą być płatnikami (np. notariusz przy pobieraniu podatku od czynności cywilnoprawnych, zakład pracy pobierający zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych). Obowiązki płatnika nakładane są w drodze ustawy, a nie umowy pomiędzy organem podatkowym a płatnikiem. W związku z tym podmiot nie musi funkcjonować pod nazwą płatnika. Wystarczy, że przepisy prawa podatkowego przyznają mu stosowne uprawnienia, np. organ celny jest w niektórych przypadkach płatnikiem, mimo że nie jest tak nazywany.

Przepisy Ordynacji podatkowej zawierają wiele zasad ogólnych dotyczących wszystkich płatników (ogólne prawo podatkowe). Natomiast przepisy materialnego prawa podatkowego uszczegółowiają prawa i obowiązki płatników związane z regulowaniem poszczególnych podatków.