Podatki w 2003 roku

Podobnie jak poprzednio omówione ustawy, ustawa z dnia 27 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2002 r. nr 141, poz. 1179) jest wynikiem realizacji rządowego pakietu „Przede wszystkim przedsiębiorczość”, którego głównym celem miało być uproszczenie w systemie podatkowym w celu pobudzenia polskiej gospodarki. Znowelizowane przepisy wprowadziły wiele zmian w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Do najważniejszych należą:

• uregulowanie niektórych zagadnień związanych z przychodami; szczególnie na uwagę zasługuje określenie w znowelizowanej ustawie momentu powstania przychodu należnego,

• koszty uzyskania przychodów,

• uproszczenia w zakresie rozliczeń podatku,

• uproszczenia w zakresie zasad dokonywania odpisów amortyzacyjnych oraz stosowania preferencji w przypadku nabycia nowych środków trwałych,

• określenie skutków podatkowych łączenia i dzielenia spółek.

Większość wprowadzonych zmian jest zbieżna z omówionymi wcześniej zmianami wynikającymi z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podobieństwo wprowadzonych nowych rozwiązań szczególnie jest widoczne w przepisach dotyczących amortyzacji. Stąd też pominięto w tej części artykułu omówienie tych zmian. Większość zmian będzie obowiązywała od 1 stycznia 2003 r., z wyjątkiem nowych zasad amortyzacji wybranych środków trwałych, które weszły w życie 5 września 2002 r.

Od 1 stycznia 2003 r., podobnie jak w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadzono w art. 4a tzw. słowniczek, zawierający definicje legalne dla potrzeb niniejszej ustawy. Są one w zasadzie zbieżne z definicjami zawartymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych zdefiniowano pojęcia:

• inwestycji, przez które rozumie się środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy o rachunkowości,

• składników majątkowych, przez które rozumie się aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością zbywcy, jeśli długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3 ustawy o p.d.o.p. Taka definicja stanowi próbę rozwiązania istniejącego od lat problemu uwzględniania w wartości początkowej firmy zobowiązań nabytego przedsiębiorstwa. Zaletą tej definicji jest jej zgodność z projektowaną nową definicją przedsiębiorstwa w kodeksie cywilnym, ograniczającą pojęcie przedsiębiorstwa do aktywów, a tym samym wyłączającą zeń zobowiązania,