Rozliczenie podatku za 2001 rok

Uzyskiwanie przychodów zwykle wiąże się z ponoszeniem określonych wydatków. Część tych wydatków stanowi koszty uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Obliczając roczny dochód podlegający opodatkowaniu pomniejsza się uzyskany przychód o koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Tę ogólną zasadę stosuje się w stosunku do przychodów uzyskiwanych m.in. z działalności gospodarczej, najmu, dzierżawy. Nie ma ona zastosowania do przychodów ze stosunku pracy, stosunku służbowego, spółdzielczego stosunku pracy oraz umów o pracę nakładczą.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzują pojęcia „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu”. Nie wskazują również, czy do zakwalifikowania wydatku do kosztów uzyskania przychodów konieczny jest bezpośredni związek kosztu z przychodem. NSA w swoim orzecznictwie wielokrotnie wskazywał, że do zakwalifikowania wydatku do kosztów uzyskania przychodów wystarczy występowanie pośredniego związku z przychodem.