Amortyzacja środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w 2002 roku

Przyjęty do używania środek trwały należy wycenić, tj. ustalić jego wartość początkową, która będzie podstawą naliczania odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych. Wartość początkową środka trwałego ustala się według jednej z następujących metod: ceny nabycia, kosztu wytworzenia albo według wartości rynkowej.

Ustalenie wartości początkowej powinno nastąpić nie później niż w miesiącu przyjęcia środka trwałego do używania. Raz ustalona wartość początkowa może być zmieniona tylko na skutek ulepszenia środka trwałego, a także w razie uprzedniego ustalenia wartości początkowej niezgodnie z przepisami oraz w przypadku przeprowadzenia aktualizacji wyceny środków trwałych.

W razie odpłatnego nabycia środków trwałych (np. w drodze zakupu, zamiany) za wartość początkową uważa się cenę ich nabycia. Ceną nabycia jest kwota należna zbywającemu powiększona o koszty związane z nabyciem, naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania (np. koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek i prowizji) i pomniejszona o podatek od towarów i usług z wyjątkiem, gdy podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku. W przypadku importu cena nabycia obejmuje również cło i podatek akcyzowy.

Jeśli podatnik wytworzy środek trwały we własnym zakresie, za jego wartość początkową powinien przyjąć koszt wytworzenia. Kosztem wytworzenia jest suma: wartości (w cenie nabycia) rzeczowych składników majątku zużytych do wytworzenia środka trwałego oraz wykorzystanych usług, kosztów wynagrodzeń za pracę wraz z pochodnymi oraz innych kosztów, dających się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Koszt wytworzenia nie obejmuje natomiast kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, z wyjątkiem odsetek od kredytów i pożyczek, prowizji i różnic kursowych naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. Ponadto do kosztu wytworzenia nie zalicza się również wartości pracy własnej podatnika, jego małżonka oraz małoletnich dzieci.