Nowe obowiązki pracodawców

Obecnie obowiązujące przepisy kodeksu pracy zabraniają jakiejkolwiek dyskryminacji w stosunkach pracy ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, narodowość, przekonania, zwłaszcza polityczne lub religijne, oraz przynależność związkową (art. 11³ k.p. w obecnym brzmieniu). Od 1 stycznia 2002 r. zaś, w wyniku nowelizacji, zabroniona będzie jakakolwiek dyskryminacja, zarówno bezpośrednia, jak i pośrednia w zatrudnieniu (art. 11³ k.p.). Kontrowersje wywołuje zwłaszcza ten drugi sposób dyskryminacji. Ustawodawca zdefiniował go jako sytuację, gdy dysproporcje w zakresie warunków zatrudnienia na niekorzyść wszystkich lub znacznej liczby pracowników jednej płci nie mogą być obiektywnie uzasadnione innymi względami niż płeć (art. 18^3a § 3 k.p.).

Rozwinięciem tej zasady jest art. 18 § 1 k.p., który będzie stanowił, że kobiety i mężczyźni powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, a także art. 18 § 1 k.p., zgodnie z którym pracownicy, Wynagrodzenie to obejmuje wszystkie składniki wynagrodzenia, bez względu na ich nazwę i charakter oraz inne świadczenia związane z pracą, przyznawane pracownikom w formie pieniężnej i w innej formie niż pieniężna.