Wyrok SN z 3 maja 1984 r., sygn. IV PR 77/84

Ocena sprawy pod kątem art. 124 § 3 k.p. wymaga wyjaśnienia i ustalenia przede wszystkim, jakie starania podejmowali sami pozwani – jeżeli nie uważali za potrzebne alarmować kierownictwa przedsiębiorstwa – by zapobiec powstaniu szkody w powierzonym ich pieczy mieniu, co dopiero mogłoby uzasadniać wniosek sądu o ich „nienagannej” pracy wykluczającej domniemanie zawinienia szkody, zawarte w unormowaniu wymienionego przepisu. Obalenie tego domniemania może nastąpić bowiem – poza przypadkami oczywiście niezależnej od pracownika przyczyny, jak np. kradzież lub zniszczenie towaru na skutek siły wyższej – przez wykazanie, że zrobił wszystko, co było możliwe w ramach wypełniania swych obowiązków zgodnie z wymaganiami określonymi w art. 100 § 2 k.p.