Skuteczne metody zabezpieczenia wierzytelności

Zabezpieczenia rzeczowe

Przewłaszczenie na zabezpieczenie

Istota

Umowa o przewłaszczenie rzeczy na zabezpieczenie jest umową pomiędzy wierzycielem a właścicielem danej rzeczy (którym z reguły jest dłużnik, ewentualnie osoba trzecia), zwanym przewłaszczającym, na podstawie której własność tej rzeczy zostaje przeniesiona na wierzyciela w celu zabezpieczenia wykonania jego wierzytelności, choć sama rzecz pozostaje co do zasady w posiadaniu przewłaszczającego, a uprawnienia wierzyciela co do rozporządzania nią i korzystania z niej są ograniczone w umowie. W przypadku spełnienia przez dłużnika swego zobowiązania w odpowiednim terminie odzyska on własność przewłaszczonej rzeczy, natomiast w razie niewykonania tego zobowiązania wierzyciel uzyska uprawnienie do zaspokojenia z niej swojej wierzytelności.

Zastosowanie

Atrakcyjność tej formy zabezpieczenia dla wierzyciela polega na tym, że może on zaspokoić swoją wierzytelność z rzeczy bez potrzeby prowadzenia postępowania sądowego ani nawet egzekucyjnego, natomiast dla dłużnika korzystne jest pozostawienie rzeczy w jego posiadaniu z możliwością korzystania z niej z reguły w dotychczasowy sposób.

Dopuszczalność

Przewłaszczenie na zabezpieczenie nie jest instytucją uregulowaną prawnie (oprócz krótkiej wzmianki w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe – Dz.U. nr 140, poz. 939 z późn. zm., ost. zm. Dz.U. z 2001 r. nr 8, poz. 64). Obecnie zarówno w doktrynie prawa, jak i w orzecznictwie Sądu Naj

Przewłaszczenie na zabezpieczenie

Istota

Umowa o przewłaszczenie rzeczy na zabezpieczenie jest umową pomiędzy wierzycielem a właścicielem danej rzeczy (którym z reguły jest dłużnik, ewentualnie osoba trzecia), zwanym przewłaszczającym, na podstawie której własność tej rzeczy zostaje przeniesiona na wierzyciela w celu zabezpieczenia wykonania jego wierzytelności, choć sama rzecz pozostaje co do zasady w posiadaniu przewłaszczającego, a uprawnienia wierzyciela co do rozporządzania nią i korzystania z niej są ograniczone w umowie. W przypadku spełnienia przez dłużnika swego zobowiązania w odpowiednim terminie odzyska on własność przewłaszczonej rzeczy, natomiast w razie niewykonania tego zobowiązania wierzyciel uzyska uprawnienie do zaspokojenia z niej swojej wierzytelności.