Wyrok Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z 8 lutego 1996 r., sygn. I ACr 2/96

Nie ma także podstaw do uznania, że umowa gwarancji, zawarta między stronami w dniu 23 września 1991 r. jest nieważna, bowiem nie zawiera ona postanowień sprzecznych z ustawą albo mających na celu obejście ustaw (art. 58 § 1 k.c.). Brak jest również podstaw do uznania nieważności tej umowy z powodu jej sprzeczności z zasadami współżycia społecznego (art. 58 § 1 k.c.) lub z powodu określonych w art. 82 i 83 k.c. wad oświadczenia woli którejkolwiek ze stron. Za zasadnością oddalenia w tym zakresie powództwa przemawia i ta okoliczność, że powód nie uchylił się od skutków prawnych swego oświadczenia woli, złożonego w omawianej umowie, a z materiału sprawy wynika, że nie ma do tego podstaw, bowiem powód nawet nie twierdzi, że umowę tę zawarł pod wpływem błędu (art. 84 k.c.) lub pod wpływem bezprawnej groźby (art. 87 k.c.).