Normy czasu pracy

Normy czasu pracy

n

Podstawową normę czasu pracy określa art. 129 k.p.; dotychczas wynosiła 8 godzin na dobę i przeciętnie 42 godziny na tydzień. Przepis ten został znowelizowany ustawą z dnia 1 marca 2001 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy.

Zgodnie z dotychczasowym brzmieniem art. 129 k.p., czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 42 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym, nie przekraczającym 3 miesięcy, z zastrzeżeniem przepisów art. 129, 129 i art. 132 § 2 i 4. Nowelizacja zawarta w ustawie z dnia 1 marca 2001 r. nadaje następujące brzmienie art. 129 § 1 k.p.: . Wprowadzona zmiana skraca podstawową tygodniową normę czasu pracy z 42 godzin do 40 i przewiduje pięciodniowy tydzień pracy. Norma dobowa pozostaje nie zmieniona i nie może przekraczać 8 godzin. Należy zauważyć, iż norma dobowa jest normą sztywną, natomiast norma tygodniowa została określona w nowym przepisie art. 129 § 1 k.p. jako , która powinna być rozliczona w okresie nie przekraczającym 3 miesięcy. oznacza, że rozkład czasu pracy nie musi przewidywać jednakowego wymiaru czasu pracy we wszystkich tygodniach. Pracodawca może dostosować omawiany rozkład do swoich potrzeb pod warunkiem, że w sumie w przyjętym okresie rozliczeniowym zostanie zachowany 40-godzinny tydzień pracy. Jeżeli jednak uwzględni się, że czas pracy nie może przekraczać 8 godzin dziennie i obowiązuje 5-dniowy tydzień pracy, wówczas okaże się, że w praktyce 40-godzinna norma tygodniowa będzie normą sztywną. Dotychczasowa 42-godzinna norma tygodniowa była również normą przeciętną, ale nie obowiązywał 5-dniowy tydzień pracy, wobec czego w jednym tygodniu pracownik pracował 40 godzin (5 dni), a w innym 48 godzin (6 dni), średnio 42 godziny na tydzień w okresie rozliczeniowym. Po wejściu w życie nowelizacji sytuacja, kiedy tygodniowy czas pracy pracownika przekroczy 40 godzin (przy zachowaniu przeciętnej normy 40-godzinnej w okresie rozliczeniowym), wydaje się niemożliwe.