Kiedy pracodawca narusza przepisy o dyskryminacji?
Jednakowe traktowanie
Każdy z pracodawców powinien przestrzegać zakazu dyskryminacji w zatrudnieniu i podczas procesu rekrutacyjnego, jednak często trudno stwierdzić, czy doszło do dyskryminacji. Na przykład dopuszczalne jest niepodpisanie umowy o pracę z wcześniej zrekrutowanym pracownikiem, jeśli pracodawca dowie się w późniejszym okresie, że kandydat do pracy prezentuje zupełnie inną filozofię życiową i cechy osobowościowe niż przedstawione podczas procesu rekrutacji.
Posiadanie określonych cech osobowości niepasujących do stanowiska pracy (szczególnie kierowniczego) może być powodem odmowy zatrudnienia.
Obecnie regulacje prawa pracy wprowadzają zakaz dyskryminacji, w którym wskazuje się, że dyskryminacja jest to nierówne traktowanie pracownika w kwestii:
● nawiązania i rozwiązania stosunku pracy,
● warunków zatrudnienia,
● awansowania,
● dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych.
Kodeks pracy w art. 183a § 1 wymienia przykładowy katalog przyczyn dyskryminacji, gdzie określa, że zakazana jest dyskryminacja ze względu na: płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy.
Powyższy katalog jest otwarty, co oznacza, że do dyskryminacji może dojść także na podstawie innego kryterium. Wówczas do sądu należy ocena, czy dana przesłanka ma charakter dyskryminujący.
POTRZEBUJESZ POMOCY?