Data publikacji: 24.09.2004
Kontrakty menedżerskie po polsku
Istotą typowego kontraktu menedżerskiego jest zarządzanie firmą w imieniu, na rzecz oraz w interesie przedsiębiorcy. W przypadku członków zarządów spółek kapitałowych formy tego kontraktu - umowa o pracę i umowa cywilnoprawna - w dużej mierze zależą od stopnia rozdzielenia zarządzania operacyjnego od strategicznego. Które z tych umów są korzystne w małych i średnich przedsiębiorstwach, a które w dużych firmach?
Andrzej Patulski
Autor jest profesorem na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, radcą prawnym, konsultantem i wykładowcą w firmie Orłowski - Patulski Sp. z o.o.
Kontakt: prawo@orlowski-patulski.pl
Grzegorz Orłowski
Autor jest specjalistą w dziedzinie prawa pracy, konsultantem i wykładowcą w firmie Orłowski - Patulski Sp. z o.o.
Kontakt: prawo@orlowski-patulski.pl
Po latach prób i eksperymentów dotyczących form oraz zasad zatrudniania i wynagradzania kadry menedżerskiej wyższego szczebla, w tym przede wszystkim członków zarządów spółek kapitałowych, w praktyce zostały wypracowane bardzo zróżnicowane modele dostosowane do konkretnych potrzeb przedsiębiorstw.
Dominująca zasada wolności umów
Tylko niektóre z podmiotów gospodarczych, w szczególności objęte przepisami ustawy z 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi, obowiązane są stosować w tym zakresie rozwiązania charakterystyczne dla gospodarki nakazowo-rozdzielczej, i to w stylu lat 50. ubiegłego wieku. Zdecydowana większość przedsiębiorców może jednak wprowadzać nowoczesne formy zatrudniania i wynagradzania menedżerów, w tym w szczególności odwołujące się do zasady wolności umów, umożliwiającej zarówno ochronę podstawowych interesów obu stron, jak też osiąganie doraźnych i długookresowych celów biznesowych.