Koszty szkolenia właściciela firmy i pracownika

Zgodnie z art. 17 kodeksu pracy pracodawca ma obowiązek ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Zasada ta znajduje często odzwierciedlenie w praktyce, gdyż pracodawcy chętnie finansują pracownikom koszty udziału w szkoleniach, konferencjach czy też naukę na studiach. Sami też intensywnie się dokształcają, zdając sobie sprawę, iż w obecnych warunkach rynkowych inwestowanie w wiedzę jest inwestowaniem w firmę. W praktyce zdarza się jednak, że organy podatkowe kwestionują zasadność zaliczania poniesionych z tego tytułu wydatków do kosztów uzyskania przychodów. O powadze sytuacji świadczy nie zawsze korzystne dla podatników orzecznictwo sądowe.

Do uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie bezpośredniego związku między nim a przychodem. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulujące zagadnienie kosztów uzyskania przychodów zaliczają do nich również koszty pozostające jedynie w pośrednim związku z osiąganymi przychodami. Kosztem uzyskania przychodów są wszelkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 marca 1997 r. - sygn. akt SA/Łd 1243/96). W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały poniesione w sposób racjonalny w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet gdyby - z obiektywnych powodów - przychód nie został osiągnięty.