Rozpoczęcie działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej

Zgodnie z art. 2 ust. 2 Prawa działalności gospodarczej przedsiębiorcą - w rozumieniu tej ustawy - jest osoba fizyczna, prawna oraz nie mająca osobowości prawnej spółka prawa handlowego podejmująca i wykonująca działalność zawodowo i na własny rachunek. Na podstawie zaś ust. 3 tego artykułu za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.

Zasady dotyczące powstawania i funkcjonowania spółek cywilnych regulują przepisy kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 860 k.c. zawierając umowę spółki wspólnicy „zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów”. Z przytoczonej regulacji wynika zatem, iż dwa zasadnicze elementy, które powinny znaleźć się w umowie spółki, to:

1) cel gospodarczy, do którego osiągnięcia wspólnicy zobowiązują się dążyć, określając sposób działania,

2) wniesienie wkładów; stanowi ono główny przejaw działania wspólników i może przybierać różne formy. Wkładem mogą być zatem pieniądze, prawa majątkowe (przede wszystkim własność, prawa do lokalu, prawa na dobrach niematerialnych itp.), jak również świadczenie usług na rzecz spółki przez wspólnika. Wielkość wkładów będzie zatem determinować wysokość udziału wspólnika. Kodeks cywilny ustanawia w tym względzie domniemanie, że wniesione udziały mają jednakową wartość.