Przeniesienie własności środka trwałego w zamian za zwolnienie z

Przeniesienie własności środka trwałego w zamian za zwolnienie z obowiązku spłaty pożyczki

W praktyce obrotu gospodarczego często zdarza się, iż przedsiębiorcy w celu zwolnienia się z zobowiązania (np. z tytułu zaciągniętej pożyczki) spełniają inne świadczenie niż pierwotnie przewidziane. Jedną z takich sytuacji jest przeniesienie własności środka trwałego w zamian za zwolnienie z długu. W niniejszym artykule zajmiemy się skutkami podatkowymi takiej operacji.

Prawidłowe wykonanie zobowiązania przez dłużnika może nastąpić jedynie przez świadczenie przewidziane w treści umowy. Wierzyciel może jednak już po powstaniu zobowiązania wyrazić zgodę na zmianę przedmiotu świadczenia na inny, niż to pierwotnie przewidywano¹. Stanowi o tym art. 453 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa.

Zgodnie natomiast z art. 506 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli w celu umorzenia zobowiązania dłużnik zobowiązuje się – za zgodą wierzyciela – spełnić inne świadczenie, zobowiązanie dotychczasowe wygasa (odnowienie).

Tak więc przepisy kodeksu cywilnego dopuszczają spełnienie przez dłużnika świadczenia pieniężnego wobec wierzyciela w innej formie niż zapłata kwoty pieniężnej. W zamian za zwolnienie z długu dłużnik może przenieść na wierzyciela własność określonych rzeczy.