Rozliczenie przychodów i kosztów z tytułu umowy agencyjnej

Rozliczenie przychodów i kosztów z tytułu umowy agencyjnej

Umowa agencyjna jest jedną z umów nazwanych, uregulowanych w kodeksie cywilnym. Zgodnie z art. 758 przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu. Jednak do zawierania umów w imieniu dającego zlecenie oraz do odbierania dla niego oświadczeń agent jest uprawniony tylko wtedy, gdy ma do tego umocowanie. Wymaga podkreślenia, że umowa agencyjna obejmuje stałe pośrednictwo przy zawieraniu umów. Pełnienie doraźne tego rodzaju usług nie jest objęte przepisami kodeksu cywilnego. Umowa agencyjna ma charakter zobowiązujący, odpłatny i wzajemny.

Umowa agencyjna może przybierać dwie postacie. Pierwsza – o typie pośrednictwa, polega na stałym, odpłatnym pośredniczeniu przez agenta przy zawieraniu umów na rzecz dającego zlecenie. W tym znaczeniu agent jest pośrednikiem, spełniającym często różne czynności faktyczne, aby w ich wyniku doprowadzić do zawarcia umowy określonego rodzaju. Druga zaś postać – o typie przedstawicielstwa (pełnomocnictwa), polega na stałym zawieraniu przez agenta, za wynagrodzeniem, umów w imieniu dającego zlecenie. W tym przypadku agent jest nie tylko pośrednikiem, ale też pełnomocnikiem dającego zlecenie. Umowa agencyjna o typie przedstawicielstwa wymaga umocowania agenta na zasadach określonych w przepisach kodeksu cywilnego o pełnomocnictwie, przy czym zakres takiego umocowania bywa zwykle określony w umowie agencyjnej. Agent – w przeciwieństwie do komisanta – nigdy nie może zawierać umów kupna-sprzedaży w imieniu własnym. W praktyce można spotkać połączenie obu form rodzajowych – umowę agencyjną o typie mieszanym (pośrednictwa i pełnomocnictwa).