Artykuł
Straty nadzwyczajne w rachunkowości
Straty nadzwyczajne w rachunkowości
Przed wejściem w życie ustawy o rachunkowości z 29 września 1994 r. (Dz.U. Nr 121, poz. 591 ze zm.) zdarzenia nadzwyczajne były kategorią szeroką, bardzo różną w treści, szczególnie jeśli chodzi o zakres zaliczanych do niej pozycji.
Do strat nadzwyczajnych zaliczano między innymi takie zdarzenia gospodarcze, jak:
l
straty w środkach obrotowych powstałe na skutek spisania niezawinionych niedoborów i szkód w środkach obrotowych, przekraczające ustalone normy,l
straty spowodowane spisaniem umorzonych należności od odbiorców lub pracowników,l
straty w wyniku tworzenia rezerw, m.in. na niedobory i szkody,l
straty z tytułu poniesionych kosztów postępowania sądowego i arbitrażowego, płaconych kar i grzywien,l
odsetki zapłacone wierzycielom z powodu nieterminowego spłacania zobowiązań,l
straty z tytułu amortyzacji nie zamortyzowanej wartości środków trwałych postawionych w stan likwidacji,l
straty spowodowane zaniechaniem rozpoczętej produkcji.POJĘCIE STRATY W PRZEPISACH MIĘDZYNARODOWYCH
Obszerny zakres transakcji klasyfikowanych do pozycji zysków i strat nadzwyczajnych nie odpowiadał zapisom zawartym w Dyrektywach Unii Europejskiej oraz w Międzynarodowych Standardach Rachunkowości.
Według Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (MSR 8 pkt 6) pozycje nadzwyczajne to przychody lub koszty powstałe w wyniku zdarzeń lub transakcji, które można wyraźnie odróżnić od działalności gospodarczej jednostki gospodarczej. Pozwala to oczekiwać, iż nie będą się one powtarzać często i regularnie. W dalszej części Międzynarodowego Standardu Rachunkowości nr 8 pkt 12 czytamy, że pozycje nadzwyczajne powstają bardzo rzadko, ponieważ niemal wszystkie pozycje przychodów i kosztów powstają w wyniku działalności gospodarczej jednostki.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
