Ewidencja księgowa związana z zamknięciem roku

W myśl zapisów ustawy o rachunkowości przez przychody i zyski rozumie się uprawdopodobnione powstanie w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zwiększenia wartości aktywów albo zmniejszenia wartości zobowiązań, które doprowadzą do wzrostu kapitału własnego lub zmniejszenia jego niedoboru w inny sposób niż wniesienie środków przez udziałowców lub właścicieli.

Jak można zauważyć, definicja zawarta w przepisach ustawy o rachunkowości jest bardzo ogólna i konkretnie nie definiuje przychodu ze sprzedaży.

Z ustawy o rachunkowości pośrednio wynika, że za przychód w jednostkach prowadzących działalność gospodarczą przyjmuje się wyrażone w rzeczywistych cenach sprzedaży kwoty należne z tytułu sprzedaży produktów, tj. wyrobów gotowych, robót i usług, towarów i materiałów, z uwzględnieniem dotacji, opustów, rabatów i innych zwiększeń lub zmniejszeń, bez podatku od towarów i usług oraz innych podatków bezpośrednio związanych z obrotem.

Zatem do przychodów z działalności gospodarczej zalicza się przychody ze sprzedaży:

• wyrobów gotowych, półproduktów, robót i usług,
• towarów, materiałów,
• pozostałych składników majątku, np. środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, inwestycji, papierów wartościowych.

Natomiast przez koszty i straty, w myśl ustawy o rachunkowości, rozumie się uprawdopodobnione zmniejszenia w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zmniejszenia wartości aktywów albo zwiększenia wartości zobowiązań i rezerw, które doprowadzą do zmniejszenia kapitału własnego lub zwiększenia jego niedoboru w inny sposób niż wycofanie środków przez udziałowców lub właścicieli.

W ustawie oprócz ogólnej definicji przychodów i kosztów osobno zostały wymienione pozostałe koszty i przychody operacyjne, przez które rozumie się koszty i przychody związane pośrednio z działalnością operacyjną jednostki, a w szczególności koszty i przychody związane: