aktualności
ZUS poszedł na rękę zleceniobiorcom? Powinien wziąć na siebie skutki
Nowa, korzystna wykładnia liczenia zasiłków dla łączących etat ze zleceniem jest na plus, ale dlaczego odpowiedzialność z tym związaną ma ponosić płatnik? Wyrównania powinien pokryć organ rentowy – wraz z odsetkami i przy dłuższym okresie przedawnienia
Zakład Ubezpieczeń Społecznych w ostatnim czasie opublikował komentarz do przepisów regulujących zasady dotyczące świadczeń przysługujących ubezpieczonym w związku z chorobą lub macierzyństwem. Pomimo że uwzględnione w nim wytyczne nie są wiążące, to dostarczają cennych wskazówek co do poglądów ZUS, z którymi możemy się zetknąć w praktyce.
Zagadnieniem, które wzbudziło szerokie zainteresowanie, jest stanowisko ZUS dotyczące wliczania do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego wynagrodzenia z umów zlecenia zawieranych z własnym pracodawcą. Pomimo braku zmian w przepisach zmieniło się podejście instytucji zabezpieczenia społecznego w tym zakresie (Dziennik Gazeta Prawna informował o tym 7 września br.; DGP nr 173), co ma swoje skutki w praktyce. Nie chodzi bowiem tylko o to, jak mają być liczone świadczenia chorobowe po zmianie stanowiska, lecz także o to, co zrobić z tymi już wypłaconymi i kto fizycznie miałby za ten bałagan odpowiedzieć. Ale od początku.
Tak było
Zgodnie z prezentowanym dotychczas stanowiskiem ZUS wynagrodzenie osiągane z umów zlecenia zawieranych z własnym pracodawcą nie powinno być wliczane do podstawy wymiaru zasiłku, jeżeli umowa została zakończona, co przekładało się na niższą kwotę zasiłku. Zakład Ubezpieczeń Społecznych swoje stanowisko w tym zakresie opierał na art. 41 ust. 2 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1732; ost.zm. Dz.U. z 2023 poz. 641; dalej: ustawa o zasiłku chorobowym). Mówi on o nieuwzględnianiu w podstawie wymiaru zasiłku składników wynagrodzenia przysługujących tylko do określonego terminu, jeżeli podstawa wymiaru zasiłku była ustalana po tym terminie. Zgodnie z nowymi wytycznymi stanowisko organu rentowego uległo jednak zmianie, a wynagrodzenie z takich umów powinno być uwzględniane w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego.