aktualności

Nie wiadomo, od czego zależy liczba nowych przerw 15-minutowych

Z kodeksu pracy wynika, że od dobowego wymiaru czasu pracy. Jednak trwa dyskusja, czy chodzi tylko o czas zaplanowany w harmonogramie, czy także o nadgodziny. Resortowi pracy oraz Państwowej Inspekcji Pracy bliżej jest do drugiej wykładni

Od 26 kwietnia zgodnie z art. 134 ustawy z 26 czerwca 1974 r. ‒ Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1510; ost.zm. Dz.U. z 2023 r. poz. 641; dalej: k.p.) pracownik w zależności od dobowego wymiaru czasu pracy ma prawo do jednej, dwóch lub trzech przerw trwających po 15 minut każda i wliczanych do czasu pracy. Nabycie prawa do każdej z tych przerw w danym dniu zależy od przekroczenia kolejnej wielkości (progu) dobowego wymiaru czasu pracy, przy czym najniższym progiem jest 6 godzin, a więc krótsze dniówki nie dadzą prawa do żadnej przerwy. Jednak gdy dobowy wymiar czasu pracy jest dłuższy niż 9 godzin, to pracownik ma prawo do dodatkowej 15-minutowej przerwy, a prawo do trzeciej przerwy w danym dniu powstanie, gdy dobowy wymiar czasu pracy jest dłuższy niż 16 godzin.

Na razie bez uzasadnienia

Nabycie każdej z przerw zależy od przekroczenia „dobowego wymiaru czasu pracy”. Wydaje się więc, że chodzi tu o czas pracy zaplanowany w rozkładzie lub harmonogramie na dany dzień, a nie o faktycznie przepracowane godziny. Jednak wcale nie jest to takie oczywiste, a świadczy o tym dyskusja wśród ekspertów i pierwsze wypowiedzi urzędów, które budzą wątpliwości. Otóż Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej w odpowiedzi dla organizacji pracodawców Lewiatan stwierdziło, że art. 134 k.p. powinien być stosowany bez względu na to, czy pracownik będzie wykonywał pracę zgodnie z jego harmonogramem czasu pracy, czy będzie pracował w godzinach nadliczbowych. Niestety w odpowiedzi nie ma żadnego uzasadnienia przemawiającego za takim poglądem. Znajdziemy je natomiast w odpowiedzi Państwowej Inspekcji Pracy z Katowic (pismo z 10 maja br., znak: KT-OOGPR-01.450.48.2023.2; opublikowane na stronie internetowej: