Ciężar dowodu po stronie banku

Udowodnienie uwierzytelnienia transakcji nie wystarczy ani do przyjęcia, że została autoryzowana, ani do zwolnienia się przez bank z odpowiedzialności

W raz z rozwojem technologii pojawia się coraz więcej możliwości do działań przestępców internetowych. Począwszy od roku 2020, drastycznie wzrosła liczba zgłaszanych przez klientów banków nieautoryzowanych transakcji płatniczych. Według informacji publikowanych przez rzecznika finansowego, rocznie do banków trafia 72–108 tys. zgłoszeń nieautoryzowanych transakcji. Banki blisko połowie klientów odmawiają zwrotu środków na rachunek po dokonaniu nieautoryzowanej transakcji, przerzucając odpowiedzialność na konsumentów. Ci zaś coraz częściej decydują się na dochodzenie swoich praw przed sądem, wytaczając pozwy przeciwko bankom. W tych postępowaniach wciąż pozostaje jednak wiele nierozstrzygniętych zagadnień, które mają znaczenie dla praktyki orzeczniczej.

Uwierzytelnienie i autoryzacja

Do umów zawieranych pomiędzy klientami a bankami zastosowanie mają przepisy ustawy o usługach płatniczych (u.u.p.). Wdraża ona dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 z 25 listopada 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego (dyrektywa PSD 2).