W sprawozdaniach finansowych mogą być błędy

Aby sporządzić prawidłowe sprawozdania finansowe, najpierw trzeba prawidłowo ująć zdarzenia gospodarcze w księgach rachunkowych. Chodzi zarówno o wartość księgowanych aktywów, jak i moment ich ujęcia.

Przykładowo, jeżeli wartość aktywów nie będzie właściwie ujęta w księgach, również w sprawozdaniu zostanie źle wprowadzona. I tak w przypadku inwestycji w środek trwały wartość musi uwzględniać też np. koszty finansowania zewnętrznego, czyli odsetki od kredytów lub pożyczek, ujemne różnice kursowe, prowizje itp. Wynika to w art. 28 ust. 8 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2021 r. 217).

Podobny problem może się pojawić, gdy firma dobierze niewłaściwe stawki amortyzacji aktywa, np. przy leasingowaniu samochodu. Zbyt duże odpisy niedostosowane do okresu ekonomicznej użyteczności spowodują, że w sprawozdaniu finansowym pojawi się niewłaściwa wartość tego aktywa.

Jednostki często też mają problem z wykazywaniem w rocznym raporcie np. przychodów bilansowych. Przypomnijmy, że w tym kontekście podmioty muszą analizować moment ich powstania z uwzględnieniem warunków dostawy uzgodnionych z kupującym (w tym przypadku mogą pomóc regulacje incoterms). Przychody dotyczące sprzedanych towarów ujmuje się w okresie sprawozdawczym, w którym sprzedawca dostarczył towar do miejsca przeznaczenia (a w przypadku usług moment ich wykonania). O momencie ujęcia przychodu nie może decydować termin, w którym została wystawiona faktura. Wprawdzie ustawa o rachunkowości tego nie reguluje wprost, lecz przychody - tak samo jak koszty - powinny być ujmowane w okresie sprawozdawczym, którego dotyczą (zgodnie z zasadą z art. 6 ust. 1 ustawy o rachunkowości).