Poradnia inwentaryzacyjna

Jak liczyć terminy w inwentaryzacji, a zwłaszcza okres czteroletni?

Jednym z obowiązków wynikających z przepisów ustawy o rachunkowości (dalej: u.r.) jest terminowe przeprowadzenie inwentaryzacji m.in. środków trwałych. W związku z inwentaryzacją często pojawiają się wątpliwości związane zarówno z wyborem odpowiedniej metody, jak i z prawidłowym ustaleniem okresu, w którym należy przeprowadzić czynności spisowe. Stosownie do art. 26 ust. 1 pkt 1 u.r. jednostki przeprowadzają na ostatni dzień każdego roku obrotowego inwentaryzację aktywów pieniężnych (z wyjątkiem zgromadzonych na rachunkach bankowych), papierów wartościowych w postaci materialnej, rzeczowych składników aktywów obrotowych, środków trwałych oraz nieruchomości zaliczonych do inwestycji, a także maszyn i urządzeń wchodzących w skład środków trwałych w budowie - drogą spisu ich ilości z natury, wyceny tych ilości, porównania wartości z danymi ksiąg rachunkowych oraz wyjaśnienia i rozliczenia ewentualnych różnic. Przepisy u.r. wskazują na konieczność przeprowadzania inwentaryzacji środków trwałych na ostatni dzień roku obrotowego. Przepisy u.r. w odniesieniu do niektórych kategorii aktywów pozwalają na stosowanie pewnych uproszczeń. Zgodnie z art. 26 ust. 3 pkt 1 u.r. termin i częstotliwość inwentaryzacji składników aktywów uważa się za dotrzymane, jeżeli inwentaryzację rozpoczęto nie wcześniej niż trzy miesiące przed końcem roku obrotowego, a zakończono do 15. dnia następnego roku. Zachowanie terminu inwentaryzacji, który został wskazany w art. 26 ust. 3 pkt. 3 u.r., wymaga przeprowadzenia jej nie rzadziej niż raz w ciągu czterech lat. Częstotliwość inwentaryzacji zostaje dotrzymana, jeżeli inwentaryzację znajdujących się na terenie strzeżonym innych środków trwałych przeprowadza się raz w ciągu czterech lat.