Przepisy merytoryczne, czyli element (prawie) każdej uchwały organów stanowiących JST

Przepisy merytoryczne są nieodzownym elementem niemalże każdego aktu prawa miejscowego. Wyjątkiem są jedynie akty nowelizujące, które zawierają w głównej mierze regulacje zmieniające. Przepisy merytoryczne są elementem aktu prawa miejscowego umieszczanym jako pierwszy bezpośrednio po tytule i podstawie prawnej, przed pozostałymi elementami (innymi rodzajami przepisów).

Zgodnie z przepisami „Zasad techniki prawodawczej”, które stanowią załącznik do rozporządzenia prezesa Rady Ministrów z 20 czerwca 2002 r. (Dz.U. z 2016 r. poz. 283; dalej: ZTP), w regulacjach merytorycznych można wydzielić przepisy ogólne i przepisy szczegółowe. Zasadą jest, że przepisy merytoryczne umieszczamy w danym akcie w kolejności od najbardziej ogólnych do najbardziej szczegółowych, co niewątpliwie zwiększa jego czytelność.

W przepisach ogólnych zamieszcza się przede wszystkim określenie zakresu spraw regulowanych danym aktem oraz podmiotów, których on dotyczy, lub spraw i podmiotów wyłączonych spod regulacji, a także objaśnienia użytych w ustawie określeń i skrótów. W przepisach ogólnych danego aktu prawa miejscowego zamieszcza się również inne postanowienia wspólne dla wszystkich albo dla większości przepisów merytorycznych, z pewnym zastrzeżeniem, o którym poniżej.