Umyślne wyrządzenie szkody przez pracownika

Ryszard Sadlik

W razie umyślnego wyrządzenia szkody przez pracownika jego odpowiedzialność materialna jest znacznie surowsza niż w przypadku, gdy do spowodowania szkody dojdzie wskutek jego winy nieumyślnej. Wskazuje na to art. 122 k.p., według którego w razie winy umyślnej pracownik jest zobowiązany do naprawienia szkody w pełnej wysokości.

Wina umyślna

Kodeks pracy nie definiuje pojęcia winy umyślnej ani winy nieumyślnej. Dlatego też w praktyce określenie, kiedy do powstania szkody doszło z winy umyślnej pracownika, jest dość trudne. W orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że wina umyślna zachodzi wówczas, gdy pracownik celowo doprowadza do powstania szkody lub przewidując możliwość jej powstania świadomie się na to godzi. Na przykład, pracownik z winy umyślnej wyrządza szkodę pracodawcy, gdy kradnie lub przywłaszcza sobie jego mienie lub w celu ułatwienia sobie pracy skraca proces produkcji, przewidując, że w ten sposób produkty pracodawcy będą gorszej jakości i pracodawca może stracić odbiorców towarów. Podobnie wskazywał Sąd Najwyższy w uchwale pełnego składu Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z 29 grudnia 1975 r. (sygn. akt V PZP 13/75), że umyślne niewykonanie przez pracownika jego obowiązków nie wystarczy do przyjęcia umyślności wyrządzenia szkody, gdyż niezbędne jest jeszcze objęcie skutku, tj. szkody, zamiarem sprawcy bezpośrednim lub co najmniej ewentualnym.