Ochrona stosunku pracy w razie zwolnienia grupowego

Maciej Królikowski

Przepisy ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. Nr 90, poz. 844 z późn.zm.), zwanej dalej „ustawą o zwolnieniach grupowych”, wprowadzają ograniczenia w stosowaniu norm chroniących stosunek pracy, zawartych w kodeksie pracy i przepisach szczególnych. Ograniczenie to jest zróżnicowane w zależności od poszczególnych grup pracowników, których stosunki pracy podlegają szczególnej ochronie, oraz od tego, czy mamy do czynienia ze zwolnieniami grupowymi czy zwolnieniami indywidualnymi.

Ochrona przed rozwiązaniem stosunku pracy

Jak wynika z treści art. 5 ust. 5 ustawy o zwolnieniach grupowych, z ochrony przed rozwiązaniem stosunku pracy w ramach zwolnień grupowych z przyczyn niedotyczących pracowników korzystają następujący pracownicy:

- o których mowa w art. 39 i 177 k.p., a więc pracownicy w wieku przedemerytalnym, czyli ci, którym brakuje nie więcej niż cztery lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia im nabycie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku, a także pracownice w ciąży i na urlopie macierzyńskim oraz ojcowie w okresie korzystania z urlopu macierzyńskiego (z wyjątkiem tych w okresie próbnym, nieprzekraczającym jednego miesiąca);