Wartości niematerialne w świetle MSR
Kiedy jednostka może zaliczyć składnik do wartości niematerialnych? Jak prawidłowo wycenić te składniki aktywów w momencie ich nabycia lub wytworzenia? Gdzie odnieść zwiększenie wartości, która nastąpiła wskutek przeszacowania?
Michała Banaś
Standard określa wartości niematerialne jako nieposiadające postaci fizycznej niepieniężne składniki aktywów, które są możliwe do zidentyfikowania. Jednak nie można na tym poprzestać, ponieważ tak sformułowana definicja nie do końca odzwierciedla istotę rzeczy. Aby jednostka mogła zaliczyć dany składnik do wartości niematerialnych, musi on spełniać łącznie następujące warunki:
1) być możliwy do zidentyfikowania, tzn. aby można go było wyłączyć lub wydzielić z jednostki gospodarczej i sprzedać, przekazać, licencjonować, oddać do odpłatnego użytkowania innym podmiotom (osobom trzecim), zarówno pojedynczo, jak i łącznie;
2) musi on pozostawać pod kontrolą jednostki;
3) zgodnie z przewidywaniami jednostki powinien w przyszłości przynosić korzyści ekonomiczne.
Do wartości niematerialnych zalicza się m.in.: prawa autorskie, licencje, patenty, znaki towarowe, wykazy odbiorców (bazy danych), lojalność odbiorców, wiedzę naukową i techniczną, projektowanie nowych systemów lub procesów, udział przedsiębiorstwa w rynku, prawa marketingowe.
Ujęcie danego składnika jako wartości niematerialnej dopuszczalne jest wyłącznie wtedy, gdy:
POTRZEBUJESZ POMOCY?