Bilans jednostki - rezerwy i zobowiązania

Michał Banaś

Rezerwy

W bilansie następną część po kapitałach stanowią zobowiązania i rezerwy na zobowiązania. Przez zobowiązania rozumie się wynikający z przeszłych zdarzeń obowiązek wykonania świadczeń o wiarygodnie określonej wartości, które spowodują wykorzystanie już posiadanych lub przyszłych aktywów jednostki. Natomiast o rezerwach można mówić wówczas, gdy na jednostce ciąży zobowiązanie, których termin wymagalności lub kwota nie są pewne. Rezerwy według MSR 37 tworzy się, gdy:

1) na jednostce ciąży obowiązek prawny wynikający ze zdarzeń przeszłych, np. z gwarancji,

2) prawdopodobne jest, że wypełnienie tego obowiązku spowoduje konieczność wypływu środków zawierających w sobie korzyści majątkowych,

3) można dokonać wiarygodnego szacunku kwoty tego zobowiązania.

Ustawa nakazuje wycenić rezerwy w uzasadnionej, wiarygodnie oszacowanej wartości, a więc dokładnie w ten sam sposób, jaki określony jest w Międzynarodowych Standardach Rachunkowości.

W bilansie należy wykazać rezerwy: z tytułu odroczonego podatku dochodowego (poz. B.I.l.), na świadczenia emerytalne i podobne (poz. B.I.2) oraz pozostałe rezerwy (poz. B.I.3). Rezerwy dwóch ostatnich pozycji należy wykazać jako długo- i krótkoterminowe, opierając się na kryterium czasu, w którym rezerwa ma być planowo rozwiązana (wykorzystana).