Zasady odprawy celnej podróżnych

W przypadku towarów wywożonych lub przywożonych do kraju przez podróżnego oznacza to, że odprawie celnej będą podlegały jedynie towary, które zostały sprowadzone spoza Unii Europejskiej lub są wywożone do krajów trzecich.

Objęcie Polski unią celną związane jest także z przyjęciem jednolitych zasad dotyczących obrotu towarowego z państwami trzecimi. Od dnia akcesji polska w sposób bezpośredni stosuje postanowienia wspólnotowego prawa celnego, w tym przede wszystkim rozporządzenia Rady EWG nr 2913/92 z 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny oraz rozporządzenia Komisji EWG nr 2454/93 z 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady EWG nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny.

Konstrukcja przepisów wspólnotowych aktów prawnych, w tym Wspólnotowego Kodeksu Celnego (WKC) pozwala także państwom członkowskim, których systemy prawne charakteryzują się odmiennymi rozwiązaniami, w pewnych zakresach wprowadzić dodatkowe regulacje krajowe. Na gruncie polskiego ustawodawstwa takim uzupełnieniem w zakresie zgłoszeń celnych jest przede wszystkim rozporządzenie Ministra Finansów z 22 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych wymogów, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w przepisach ustawy z 19 marca 2004 r. - Prawo celne zgłoszenie celne dotyczące towaru niemającego charakteru handlowego wprowadzanego na obszar celny UE lub wyprowadzanego z tego obszaru, dokonywane przez podróżnych, powinno być złożone najpóźniej w chwili przystąpienia organu celnego do kontroli celnej.

Podróżny może dokonać zgłoszenia celnego w trzech następujących formach:

• pisemnej,

• ustnej,

• poprzez dokonanie innej czynności przewidzianej przepisami prawa celnego.