Kary umowne w księgach rachunkowych

Kontrahent może zapłacić karę umowną wówczas, gdy nie wykonał zobowiązania albo wykonał je nienależycie, innymi słowy, nie wywiązał się z zawartej umowy. Kary umowne uregulowane są w art. 483 i 484 kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 483 § 1 można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna). Ponadto dłużnik nie może bez zgody wierzyciela zwolnić się z zobowiązania przez zapłatę kary umownej. Natomiast zgodnie z art. 484 § 1 w razie niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania kara umowna należy się wierzycielowi w zastrzeżonej na ten wypadek wysokości bez względu na wysokość poniesionej szkody. Jeśli jednak zobowiązanie zostało w znacznej części wykonane, dłużnik może żądać zmniejszenia kary umownej.