Moment powstania przychodu przy eksporcie towarów

(...) Z przedstawionego przez jednostkę stanu faktycznego wynika, że „...” S.A. planują realizować sprzedaż swoich towarów za granicą, na Ukrainie, w ramach umowy zawierającej zarówno elementy umowy składu, jak i umowy sprzedaży. Spółka będzie przemieszczała swoje wyroby do składu celnego położonego na Ukrainie, prowadzonego przez firmę ukraińską, za dokumentem administracyjnym SAD, na podstawie faktur . Natomiast dostawy ze składu celnego na rzecz kontrahenta prowadzącego skład celny, jak i dla innych kontrahentów z Ukrainy będą realizowane na bieżąco, pod określone potrzeby, i będą dokumentowane fakturami VAT po sprzedaży każdej partii opuszczającej skład celny. Do momentu sprzedaży ze składu celnego towar będzie własnością spółki, a przeniesienie prawa własności na kontrahenta z Ukrainy następuje w momencie opuszczenia składu celnego. (...) Ustawą z 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 202, poz. 1957), która weszła w życie 1 stycznia 2004 r., uchylono art. 12 ust. 3b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który regulował kwestię określania momentu powstania przychodu należnego z tytułu eksportu. Zrezygnowano z unormowań, które w takich przypadkach nakazywały ustalać przychód w dacie wywozu przedmiotu za granicę, wynikającej z dokumentu odprawy celnej. Od dnia 1 stycznia 2004 r. w przypadku sprzedaży na eksport należy stosować ogólne reguły ustalania przychodu, tj. takie, jakie obowiązują w stosunku do kontrahentów krajowych, czyli przepisy art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi: „Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c i 3d, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym: