Zewnętrzna przyczyna wypadku przy pracy

Warunkiem uznania danego zdarzenia za wypadek przy pracy jest ustalenie, że nastąpiło ono wskutek zaistnienia przyczyny zewnętrznej. Oznacza to, że pracownik nie otrzyma świadczeń z ubezpieczenia wypadkowego, w razie gdy wypadek nastąpił wyłącznie z powodu jego schorzeń wewnętrznych. W każdym więc przypadku konieczne jest ustalenie, jaka była przyczyna wypadku przy pracy. Wynika to z definicji wypadku zawartej w art. 3 ust. 1 ustawy z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. Nr 199, poz. 1673 z późn.zm.).

Zewnętrzną przyczyną wypadku przy pracy może być każdy czynnik pochodzący spoza organizmu poszkodowanego pracownika, zdolny w istniejących warunkach wywołać szkodliwe skutki, w tym także pogorszyć stan zdrowia pracownika dotkniętego już schorzeniem samoistnym. Mogą to być np. urazy powstałe wskutek działania innych osób np. współpracowników, maszyn czy pojazdów. Czynnikiem zewnętrznym mogącym spowodować wypadek jest także oddziaływanie takich elementów, jak energia elektryczna, wysoka temperatura, hałas lub wstrząsy. Ponadto czynnikiem zewnętrznym może być także działanie sił przyrody. Wskazuje się tu np. na ukąszenie przez kleszcza powodujące zachorowanie na boreliozę (por. wyrok Sądu Najwyższego z 16 lutego 2000 r. - sygn. akt II UKN 425/99).